تعیین شاخص های سلامت روانی- اجتماعی در کودکان و نوجوانان: مورد مطالعه: استان کهگیلویه و بویر احمد

زمینه و هدف: نزدیک به یک دهه است که سازمان جهانی بهداشت تلاش کرده تعریف واحدی از سلامت روانی-اجتماعی ارائه دهد اما به دلیل پیجیدگی ابعاد روانی - اجتماعی و بافت فرهنگی جوامع مختلف، شاخص واحدی ارائه نشده است. لذا هدف اصلی پژوهش­ حاضر تعیین شاخص­های سلامت روانی- اجتماعی کودکان و نوجوانان استان کهگیلویه و بویراحمد بود. مواد و روش: پژوهش حاضر به روش ترکیبی (کمی و کیفی) انجام گردید. در بخش کیفی پژوهش از تکنیک دلفی استفاده شد. در پژوهش کنونی تعداد 20 نفر متخصص و 11 نفر از کارشناسان حوزه کودکان و نوجوانان سازمان بهزیستی از سراسر استان کهگیلویه و بویراحمد به روش گلوله برفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. . اطلاعات اولیه برای انجام روش دلفی در سه مرحله از طریق پنل دلفی متشکل از متخصصان و کارشناسان سازمان بهزیستی استان ک.ب جمع­آوری گردید. با استفاده از روش تحلیل عاملی داده­های کمی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته­ ها: نتایج نشان داد کم رنگ شدن تبعیض­های جنسیتی و ارتقاء سطح سواد والدین از مهمترین نقاط قوت و فقدان استانداردهای لازم در مهد کودک­ها، عدم مشارکت نوجوانان در تصمیم­گیری­ها، فقدان مهارت­های اجتماعی در خانواده­ها از نقاط ضعف سلامت روانی-اجتماعی بود. همچنین نتایج نشان داد؛ مهمترین شاخص­های سلامت روانی-اجتماعی در سه مولفه درون فردی ( خود آگاهی هیجانی، جرات­ورزی و احترم به خود)، مولفه بین­فردی (مشارکت، مسئولیت پذیری اجتماعی و روابط اجتماعی) و مولفه سازگاری (انعطاف پذیری و شادی) قرار می­گیرند. نتیجه­ گیری: در شرایط درست و به منزله ی پیشگیری از عواقبی که در انتظارکودکان و نوجوانان است، سازمان­های متولی باید در یک چشم انداز امیدوارکننده، کودکان و نوجوانان را آن­چنان بپرورند که بتوانند پاسخگوی نیازهای حرفه ای جامعه باشند و خود را در مقابل آن­ها مسئول و متعهد بدانند.